Λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης

Το λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης βρίσκεται στον Καραβόμυλο σε απόσταση 2 χιλ. βορειοδυτικά της Σάμης και είναι από τα πιο γνωστά αξιοθέατα της Κεφαλλονίας, τόσο για την ομορφιά του όσο και για την ιστορία του. Ανακαλύφθηκε από τον Γιάννη Πετρόχειλο το 1951 και έχει δύο εισόδους. Μία είναι η φυσική κατακόρυφη είσοδος του σπηλαίου και δημιουργήθηκε από την πτώση ενός μεγάλου τμήματος της οροφής. Η δεύτερη  είναι η  τεχνητή είσοδος με σκαλοπάτια που επιτρέπει και την επίσκεψη στο σπήλαιο. 

Η λίμνη βρίσκεται 20 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους με μήκος 160 μ. περίπου και το νερό έχει βάθος από 10 μ. έως 40 μέτρα ανάλογα τις συνθήκες που επικρατούν. Η ξενάγηση στο λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης γίνεται με βάρκα και ξεκινάει από το ξεσκέπαστο κομμάτι του σπηλαίου, όπου το φως πέφτει στο νερό και δημιουργεί πανέμορφες τιρκουάζ αποχρώσεις μου μαγεύουν τους επισκέπτες. Συνεχίζοντας στο σκεπασμένο κομμάτι του σπηλαίου οι επισκέπτες μπορούν να δουν τους σταλακτίτες ηλικίας 20.000 χρόνων με περίεργα σχήματα που στολίζουν το μεγαλύτερο τμήμα του.

Το λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης είναι συνδεδεμένο με δύο μύθους. Ένας μύθος θέλει τη Μελισσάνθη να αυτοκτόνησε στη λίμνη από τη στεναχώρια της επειδή ο Πάνας δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτά της. Ένας άλλος μύθος θέλει τη Μελισσάνθη βοσκοπούλα που έχασε ένα πρόβατο και καθώς προσπαθούσε να το βρει, σκόνταψε και έπεσε μέσα στη λίμνη. Στο κέντρο της λίμνης βρίσκεται ένα νησάκι στο οποίο ο αρχαιολόγος Σ. Μαρινάτος ανακάλυψε ευρήματα που πιστοποιούν τη λατρευτική λειτουργία του σπηλαίου προς τον θεό Πάνα και τις Νύμφες. Για αυτό και ονομάζετε και σπήλαιο των Νυμφών. Τα ευρήματα αυτά είναι ένα πήλινο ειδώλιο του θεού Πάνα, ένας πήλινος δίσκος που απεικονίζει νύμφες να χορεύουν, μια πήλινη πλάκα με πομπή νυμφών καθώς και ένα μικρό πλακίδιο με ανάγλυφη γυναικεία μορφή. Τα ευρήματα σήμερα βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου

Στο λιμνοσπήλαιο αυτό συναντάμε και ένα ακόμα σπάνιο φαινόμενο. Το νερό που εισχωρεί στα ασβεστολιθικά πετρώματα τα διαβρώνει και δημιουργεί κοιλώματα μέσα από μια διαδικασία που ονομάζεται καρστικοποίηση. Το 1963 διαπιστώθηκε ότι το λιμνοσπήλαιο επικοινωνεί με ολόκληρο το καρστικό δίκτυο του νησιού και μάλιστα επιβεβαιώθηκε με έλεγχο με χρωματιστό νερό που διοχετεύτηκε από τις καταβόθρες στο Αργοστόλι στο άλλο άκρο της νήσου.

Το λιμνοσπήλαιο είναι ανοικτό για τους επισκέπτες Μάιο με Οκτώβριο από τις 08.30 το πρωί μέχρι 19.40 το απόγευμα όλες τις ημέρες.